-
1 magus
magus ī, m, μάγοσ, a Magian, learned man and magician (among the Persians), C.: artes magorum, of magicians, O., H., Iu.* * *Imaga, magum ADJmagic, magicalIIwise/learned man; magician (Persian); astrologer -
2 rhombus
rhombus ī, m, ρ(όμβοσ, a magician's circle, O., Pr.—A flatfish, turbot, H., Iu.* * *turbot (fish), flatfish; magician's circle -
3 magus
1. I.In the masc., a Magian, a learned man and magician among the Persians:II.ei magos dixisse, quod genus sapientum et doctorum habebatur in Persis,
Cic. Div. 1, 23, 46; 1, 41, 90; id. Leg. 2, 10, 26; id. N. D. 1, 16, 43 al.:Augur, schoenobates, medicus, magus, omnia novit,
Juv. 3, 77;App. d. Dog. 1, 3, p. 186: nam si (quod ego apud plurimos lego), Persarum linguā magus est, qui nostrā sacerdos, etc.,
id. Mag. 25, p. 290, 20.—In the fem., a female magician, enchantress: cantusque artesque magarum, v. l. Ov. M. 7, 195 (al. leg. magorum): Circe maga famosissima, Aug. Civ. Dei, 18, 17.2.măgus, a, um, adj. [1. magus], magic, magical ( poet.):artes,
Ov. Am. 1, 8, 5:manus, id. Med. fac. 36: carmen,
Sen. Herc. Oet. 467. -
4 magus
magus adj. [1 magus], magic, magical: artes, O.: Venena maga, H., dub.* * *Imaga, magum ADJmagic, magicalIIwise/learned man; magician (Persian); astrologer -
5 maleficus
maleficus adj. [male+2 FAC-], nefarious, vicious, wicked, criminal: homines.— Hurtful, injurious, noxious: malefici generis animalia, S.: natura, unpropitious, N.* * *Imalefica -um, maleficior -or -us, maleficentissimus -a -um ADJwicked, criminal, nefarious, evil; harmful, noxious, injurious; of black magicIIcriminal, wrongdoer; magician, enchanter, sorcerer (L+S) -
6 incantator
enchanter, wizard; magician, soothsayer (Souter) -
7 theurgus
magician; summoner -
8 Dardanides
1.Dardănus, i, m., Dardanos.I.The son of Jupiter and Electra of Arcadia, founder of the city Dardania, in Troas, and ancestor of the royal race of Troy, Att. ap. Schol. Bern. ad Verg. G. 1, 502 (v. 653 Ribb.); Verg. A. 8, 134 Serv.; 6, 650; 3, 167 al.; cf. Heyne Verg. A. 3 Excurs. 6; Lact. 1, 23, 3: acc. Dardanon, Ov. F. 4, 31. —B.Hence,1.Dardănus, a, um, adj., Dardanian, poet. for Trojan:2.praeda,
Prop. 1, 19, 14:puppis,
i. e. of Aeneas, id. 4, 1, 40 (5, 1, 40 M.):arma,
Verg. A. 2, 618:pubes,
id. ib. 5, 119:gens,
Hor. Od. 1, 15, 10:Troja,
Ov. Tr. 5, 10, 4; also for Roman, as the Romans were descendants of Aeneas:ductor,
i. e. the Roman, Scipio Africanus, Sil. 1, 14.—Dardănĭus, a, um, adj., Dardanian, poet. for Trojan:b.gentes, Att. ap. Apul. de Deo Soc. 24 (v. 523 Ribbeck): gens,
Verg. A. 1, 602:Aeneae,
id. ib. 1, 494; 6, 169; cf.carinae,
i. e. of Aeneas, id. ib. 4, 658;and pinus, the same,
Ov. F. 1, 519:Anchisae,
Verg. A. 1, 617; 9, 647:Iulus (son of Aeneas),
Ov. M. 15, 767:Roma,
id. ib. 15, 431:vates,
i. e. Helenus, id. ib. 13, 335:advena,
i. e. Paris, id. H. 8, 42:senex,
i. e. Priam, id. Tr. 3, 5, 38:triumphus,
Prop. 2, 14, 1 (3, 6, 1 M):minister,
i. e. Ganymedes, Mart. 11, 104, et saep.—Subst.: Dardănia, ae, f.,(α).the city Dardania, founded by Dardanus on the Hellespont, S. W. of Abydos (whence its mod. name, the Dardanelles), Ov. Tr. 1, 10, 25. Oftener, esp. in Vergil,(β).poet. for Troja, Verg. A. 2, 281; 325; 3, 52; Ov. H. 16, 57.—3.Dardănĭdes, ae, m., son or descendant of Dardanus:4.Ilus,
Ov. F. 6, 419.— Absol. for Aeneas, Verg. A. 10, 545; 12, 775.—In plur. for Trojan:pastores,
id. ib. 2, 59.— Absol. for Trojans, id. ib. 2, 72; 445 et saep.—Dardănis, ĭdis, f., adj., Dardanian, poet. for Trojan:II.matres,
Ov. M. 13, 412:nurus,
id. H. 16, 194; 17, 212:Caieta (founded by Trojans),
Mart. 10, 30.— Absol. for Creüsa, Verg. A. 2, 787.A magician of Phoenicia, Plin. 30, 1, 2, § 9; App. Mag. p. 331, 14.—Hence,2. III.A Stoic philosopher otherwise unknown, Cic. Ac. 2, 22, 69.2.Dardănus, a, um; v. the preceding art. no. I. B. 1. -
9 Dardanis
1.Dardănus, i, m., Dardanos.I.The son of Jupiter and Electra of Arcadia, founder of the city Dardania, in Troas, and ancestor of the royal race of Troy, Att. ap. Schol. Bern. ad Verg. G. 1, 502 (v. 653 Ribb.); Verg. A. 8, 134 Serv.; 6, 650; 3, 167 al.; cf. Heyne Verg. A. 3 Excurs. 6; Lact. 1, 23, 3: acc. Dardanon, Ov. F. 4, 31. —B.Hence,1.Dardănus, a, um, adj., Dardanian, poet. for Trojan:2.praeda,
Prop. 1, 19, 14:puppis,
i. e. of Aeneas, id. 4, 1, 40 (5, 1, 40 M.):arma,
Verg. A. 2, 618:pubes,
id. ib. 5, 119:gens,
Hor. Od. 1, 15, 10:Troja,
Ov. Tr. 5, 10, 4; also for Roman, as the Romans were descendants of Aeneas:ductor,
i. e. the Roman, Scipio Africanus, Sil. 1, 14.—Dardănĭus, a, um, adj., Dardanian, poet. for Trojan:b.gentes, Att. ap. Apul. de Deo Soc. 24 (v. 523 Ribbeck): gens,
Verg. A. 1, 602:Aeneae,
id. ib. 1, 494; 6, 169; cf.carinae,
i. e. of Aeneas, id. ib. 4, 658;and pinus, the same,
Ov. F. 1, 519:Anchisae,
Verg. A. 1, 617; 9, 647:Iulus (son of Aeneas),
Ov. M. 15, 767:Roma,
id. ib. 15, 431:vates,
i. e. Helenus, id. ib. 13, 335:advena,
i. e. Paris, id. H. 8, 42:senex,
i. e. Priam, id. Tr. 3, 5, 38:triumphus,
Prop. 2, 14, 1 (3, 6, 1 M):minister,
i. e. Ganymedes, Mart. 11, 104, et saep.—Subst.: Dardănia, ae, f.,(α).the city Dardania, founded by Dardanus on the Hellespont, S. W. of Abydos (whence its mod. name, the Dardanelles), Ov. Tr. 1, 10, 25. Oftener, esp. in Vergil,(β).poet. for Troja, Verg. A. 2, 281; 325; 3, 52; Ov. H. 16, 57.—3.Dardănĭdes, ae, m., son or descendant of Dardanus:4.Ilus,
Ov. F. 6, 419.— Absol. for Aeneas, Verg. A. 10, 545; 12, 775.—In plur. for Trojan:pastores,
id. ib. 2, 59.— Absol. for Trojans, id. ib. 2, 72; 445 et saep.—Dardănis, ĭdis, f., adj., Dardanian, poet. for Trojan:II.matres,
Ov. M. 13, 412:nurus,
id. H. 16, 194; 17, 212:Caieta (founded by Trojans),
Mart. 10, 30.— Absol. for Creüsa, Verg. A. 2, 787.A magician of Phoenicia, Plin. 30, 1, 2, § 9; App. Mag. p. 331, 14.—Hence,2. III.A Stoic philosopher otherwise unknown, Cic. Ac. 2, 22, 69.2.Dardănus, a, um; v. the preceding art. no. I. B. 1. -
10 Dardanius
1.Dardănus, i, m., Dardanos.I.The son of Jupiter and Electra of Arcadia, founder of the city Dardania, in Troas, and ancestor of the royal race of Troy, Att. ap. Schol. Bern. ad Verg. G. 1, 502 (v. 653 Ribb.); Verg. A. 8, 134 Serv.; 6, 650; 3, 167 al.; cf. Heyne Verg. A. 3 Excurs. 6; Lact. 1, 23, 3: acc. Dardanon, Ov. F. 4, 31. —B.Hence,1.Dardănus, a, um, adj., Dardanian, poet. for Trojan:2.praeda,
Prop. 1, 19, 14:puppis,
i. e. of Aeneas, id. 4, 1, 40 (5, 1, 40 M.):arma,
Verg. A. 2, 618:pubes,
id. ib. 5, 119:gens,
Hor. Od. 1, 15, 10:Troja,
Ov. Tr. 5, 10, 4; also for Roman, as the Romans were descendants of Aeneas:ductor,
i. e. the Roman, Scipio Africanus, Sil. 1, 14.—Dardănĭus, a, um, adj., Dardanian, poet. for Trojan:b.gentes, Att. ap. Apul. de Deo Soc. 24 (v. 523 Ribbeck): gens,
Verg. A. 1, 602:Aeneae,
id. ib. 1, 494; 6, 169; cf.carinae,
i. e. of Aeneas, id. ib. 4, 658;and pinus, the same,
Ov. F. 1, 519:Anchisae,
Verg. A. 1, 617; 9, 647:Iulus (son of Aeneas),
Ov. M. 15, 767:Roma,
id. ib. 15, 431:vates,
i. e. Helenus, id. ib. 13, 335:advena,
i. e. Paris, id. H. 8, 42:senex,
i. e. Priam, id. Tr. 3, 5, 38:triumphus,
Prop. 2, 14, 1 (3, 6, 1 M):minister,
i. e. Ganymedes, Mart. 11, 104, et saep.—Subst.: Dardănia, ae, f.,(α).the city Dardania, founded by Dardanus on the Hellespont, S. W. of Abydos (whence its mod. name, the Dardanelles), Ov. Tr. 1, 10, 25. Oftener, esp. in Vergil,(β).poet. for Troja, Verg. A. 2, 281; 325; 3, 52; Ov. H. 16, 57.—3.Dardănĭdes, ae, m., son or descendant of Dardanus:4.Ilus,
Ov. F. 6, 419.— Absol. for Aeneas, Verg. A. 10, 545; 12, 775.—In plur. for Trojan:pastores,
id. ib. 2, 59.— Absol. for Trojans, id. ib. 2, 72; 445 et saep.—Dardănis, ĭdis, f., adj., Dardanian, poet. for Trojan:II.matres,
Ov. M. 13, 412:nurus,
id. H. 16, 194; 17, 212:Caieta (founded by Trojans),
Mart. 10, 30.— Absol. for Creüsa, Verg. A. 2, 787.A magician of Phoenicia, Plin. 30, 1, 2, § 9; App. Mag. p. 331, 14.—Hence,2. III.A Stoic philosopher otherwise unknown, Cic. Ac. 2, 22, 69.2.Dardănus, a, um; v. the preceding art. no. I. B. 1. -
11 Dardanus
1.Dardănus, i, m., Dardanos.I.The son of Jupiter and Electra of Arcadia, founder of the city Dardania, in Troas, and ancestor of the royal race of Troy, Att. ap. Schol. Bern. ad Verg. G. 1, 502 (v. 653 Ribb.); Verg. A. 8, 134 Serv.; 6, 650; 3, 167 al.; cf. Heyne Verg. A. 3 Excurs. 6; Lact. 1, 23, 3: acc. Dardanon, Ov. F. 4, 31. —B.Hence,1.Dardănus, a, um, adj., Dardanian, poet. for Trojan:2.praeda,
Prop. 1, 19, 14:puppis,
i. e. of Aeneas, id. 4, 1, 40 (5, 1, 40 M.):arma,
Verg. A. 2, 618:pubes,
id. ib. 5, 119:gens,
Hor. Od. 1, 15, 10:Troja,
Ov. Tr. 5, 10, 4; also for Roman, as the Romans were descendants of Aeneas:ductor,
i. e. the Roman, Scipio Africanus, Sil. 1, 14.—Dardănĭus, a, um, adj., Dardanian, poet. for Trojan:b.gentes, Att. ap. Apul. de Deo Soc. 24 (v. 523 Ribbeck): gens,
Verg. A. 1, 602:Aeneae,
id. ib. 1, 494; 6, 169; cf.carinae,
i. e. of Aeneas, id. ib. 4, 658;and pinus, the same,
Ov. F. 1, 519:Anchisae,
Verg. A. 1, 617; 9, 647:Iulus (son of Aeneas),
Ov. M. 15, 767:Roma,
id. ib. 15, 431:vates,
i. e. Helenus, id. ib. 13, 335:advena,
i. e. Paris, id. H. 8, 42:senex,
i. e. Priam, id. Tr. 3, 5, 38:triumphus,
Prop. 2, 14, 1 (3, 6, 1 M):minister,
i. e. Ganymedes, Mart. 11, 104, et saep.—Subst.: Dardănia, ae, f.,(α).the city Dardania, founded by Dardanus on the Hellespont, S. W. of Abydos (whence its mod. name, the Dardanelles), Ov. Tr. 1, 10, 25. Oftener, esp. in Vergil,(β).poet. for Troja, Verg. A. 2, 281; 325; 3, 52; Ov. H. 16, 57.—3.Dardănĭdes, ae, m., son or descendant of Dardanus:4.Ilus,
Ov. F. 6, 419.— Absol. for Aeneas, Verg. A. 10, 545; 12, 775.—In plur. for Trojan:pastores,
id. ib. 2, 59.— Absol. for Trojans, id. ib. 2, 72; 445 et saep.—Dardănis, ĭdis, f., adj., Dardanian, poet. for Trojan:II.matres,
Ov. M. 13, 412:nurus,
id. H. 16, 194; 17, 212:Caieta (founded by Trojans),
Mart. 10, 30.— Absol. for Creüsa, Verg. A. 2, 787.A magician of Phoenicia, Plin. 30, 1, 2, § 9; App. Mag. p. 331, 14.—Hence,2. III.A Stoic philosopher otherwise unknown, Cic. Ac. 2, 22, 69.2.Dardănus, a, um; v. the preceding art. no. I. B. 1. -
12 maleficum
mălĕfĭcus (in MSS. also mălĭfĭ-cus), a, um, adj. [malefacio], evil-doing, nefarious, vicious, wicked, criminal.I.Lit.A.In gen. (class.):B. 1.homo natura maleficus, et injustus,
Cic. Tusc. 5, 20, 57:malefici sceleratique homines,
id. Verr. 2, 5, 55, § 144:maleficentissimus,
Suet. Galb. 15:mores malefici,
Plaut. Cas. 4, 2, 4:malefica vita,
Tac. A. 4, 21.—As subst.: mălĕ-fĭous, i, m., an evil-doer, criminal:contra istoc detrudi maleficos Aequom videlur,
Plaut. Trin. 2, 4, 150.—mălĕfĭcus, i, m., a magician, enchanter:2.de maleficis et mathematicis,
Cod. Just. 9, 18, 5:magi qui malefici vulgi consuetudine nuncupantur,
ib. 9, 18, 7; Schol. Juv. 6, 594.—mălĕfĭcum, i, n., a charm, means of enchantment:II.semusti cineres aliaque malefica, quis creditur anima numinibus inferis sacrari,
Tac. A. 2, 69 fin. —Transf., hurtful, injurious, noxious, mischievous (only post-Aug.):Christiani, genus hominum superstitionis novae atque maleficae,
Suet. Ner. 16:sidera,
Plin. 7, 49, 50, § 160:vis,
id. 33, 4, 25, § 84:bestia piscibus malefica,
id. 9, 15, 20, § 50:caprae, maleficum frondibus animal,
id. 12, 17, 37, § 73:natura,
inimical, unpropitious, Nep. Ages. 8, 1:bestia,
Amm. 28, 3, 4.— Hence, adv.: mălĕfĭcē, mischievously:aliquid agere,
Plaut. Ps. 4, 7, 113. -
13 maleficus
mălĕfĭcus (in MSS. also mălĭfĭ-cus), a, um, adj. [malefacio], evil-doing, nefarious, vicious, wicked, criminal.I.Lit.A.In gen. (class.):B. 1.homo natura maleficus, et injustus,
Cic. Tusc. 5, 20, 57:malefici sceleratique homines,
id. Verr. 2, 5, 55, § 144:maleficentissimus,
Suet. Galb. 15:mores malefici,
Plaut. Cas. 4, 2, 4:malefica vita,
Tac. A. 4, 21.—As subst.: mălĕ-fĭous, i, m., an evil-doer, criminal:contra istoc detrudi maleficos Aequom videlur,
Plaut. Trin. 2, 4, 150.—mălĕfĭcus, i, m., a magician, enchanter:2.de maleficis et mathematicis,
Cod. Just. 9, 18, 5:magi qui malefici vulgi consuetudine nuncupantur,
ib. 9, 18, 7; Schol. Juv. 6, 594.—mălĕfĭcum, i, n., a charm, means of enchantment:II.semusti cineres aliaque malefica, quis creditur anima numinibus inferis sacrari,
Tac. A. 2, 69 fin. —Transf., hurtful, injurious, noxious, mischievous (only post-Aug.):Christiani, genus hominum superstitionis novae atque maleficae,
Suet. Ner. 16:sidera,
Plin. 7, 49, 50, § 160:vis,
id. 33, 4, 25, § 84:bestia piscibus malefica,
id. 9, 15, 20, § 50:caprae, maleficum frondibus animal,
id. 12, 17, 37, § 73:natura,
inimical, unpropitious, Nep. Ages. 8, 1:bestia,
Amm. 28, 3, 4.— Hence, adv.: mălĕfĭcē, mischievously:aliquid agere,
Plaut. Ps. 4, 7, 113. -
14 malefious
mălĕfĭcus (in MSS. also mălĭfĭ-cus), a, um, adj. [malefacio], evil-doing, nefarious, vicious, wicked, criminal.I.Lit.A.In gen. (class.):B. 1.homo natura maleficus, et injustus,
Cic. Tusc. 5, 20, 57:malefici sceleratique homines,
id. Verr. 2, 5, 55, § 144:maleficentissimus,
Suet. Galb. 15:mores malefici,
Plaut. Cas. 4, 2, 4:malefica vita,
Tac. A. 4, 21.—As subst.: mălĕ-fĭous, i, m., an evil-doer, criminal:contra istoc detrudi maleficos Aequom videlur,
Plaut. Trin. 2, 4, 150.—mălĕfĭcus, i, m., a magician, enchanter:2.de maleficis et mathematicis,
Cod. Just. 9, 18, 5:magi qui malefici vulgi consuetudine nuncupantur,
ib. 9, 18, 7; Schol. Juv. 6, 594.—mălĕfĭcum, i, n., a charm, means of enchantment:II.semusti cineres aliaque malefica, quis creditur anima numinibus inferis sacrari,
Tac. A. 2, 69 fin. —Transf., hurtful, injurious, noxious, mischievous (only post-Aug.):Christiani, genus hominum superstitionis novae atque maleficae,
Suet. Ner. 16:sidera,
Plin. 7, 49, 50, § 160:vis,
id. 33, 4, 25, § 84:bestia piscibus malefica,
id. 9, 15, 20, § 50:caprae, maleficum frondibus animal,
id. 12, 17, 37, § 73:natura,
inimical, unpropitious, Nep. Ages. 8, 1:bestia,
Amm. 28, 3, 4.— Hence, adv.: mălĕfĭcē, mischievously:aliquid agere,
Plaut. Ps. 4, 7, 113. -
15 rhombus
rhombus, i, m., = rhombos.I.A magician ' s circle, Prop. 2, 28, 35 (3, 25, 1); 3, 6, 26 (4, 5, 26); Ov. Am. 1, 8, 7; Mart. 9, 30, 9; 12, 57, 17.—II.A kind of fish, flatfish, turbot, Plin. 9, 54, 79, § 169; Hor. S. 1, 2, 116; 2, 2, 42; 48; 49; 95; 2, 8, 30; id. Epod. 2, 50; Juv. 4, 39; 68; 119; 11, 121; Mart. 13, 81 al.—III.A mathematical figure whose four sides and opposite angles are equal, a rhomb, Front. Expos. Form. p. 36 Goes.; Mart. Cap. 6, § 712. -
16 theurgus
thĕurgus, i, m., = theourgos, one who summons spirits, a magician, theurgist, Aug. Civ. Dei, 10, 10.
См. также в других словарях:
Magician (novel) — Magician … Wikipedia
Magician — may refer to: Contents 1 Performers of magic 2 Books 3 Film and television … Wikipedia
Magician (comics) — Magician Magician. Uncanny X Men #70 Art by Ben Oliver Publication information Publisher Marvel Comics First appear … Wikipedia
Magician's Academy — まじしゃんず・あかでみい (Majishanzu Akademii) Genre Fantasy, Harem, Romantic comedy Light novel Written by … Wikipedia
Magician Among the Spirits — Studio album by The Church Released 1996 Recorded 1 … Wikipedia
Magician Lord — Éditeur SNK Développeur ADK Date de sortie … Wikipédia en Français
Magician (video game) — Magician Developer(s) Eurocom Publisher(s) Taxan … Wikipedia
Magician Lord — North American boxart Developer(s) Alpha Denshi Publisher(s) … Wikipedia
Magician's Hat — Studio album by Bo Hansson Released Late 1972 (Sweden only) September … Wikipedia
Magician's Quest: Mysterious Times — Developer(s) Konami Vanpool Publisher(s) Konami … Wikipedia
magician — MAGICIÁN, Ă, magicieni, e, s.m. şi f. Persoană care practică magia. ♦ fig. Artist desăvârşit, care obţine efecte deosebite prin arta sa. [pr.: ci an] – Din fr. magicien. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 MAGICIÁN s. v. vrăjitor.… … Dicționar Român